Τίποτε συνήθως δεν είναι σίγουρα αποτελεσματικό. ‘Ισως αγκαλιά, θηλασμός, περπάτημα μαζί του, μασάζ, ομιλία,νανούρισμα, θόρυβοι όπως απορροφητήρας και κυρίως υπομονή. Φάρμακα, σταγόνες, παυσίπονα και άλλα παρόμοια δεν χρειάζονται και δεν βοηθούν. Δεν είναι παθολογικό εκτός αν σπάνια οφείλεται σε αλλεργία στο γάλα οπότε αντιμετωπίζεται ανάλογα.
‘Οχι το αντίθετο. Αν το στερηθεί στην αρχή που έχει ανάγκη την ασφάλεια και τη θαλπωρή περισσότερο, θα το ζητήσει πολύ αργότερα και θα έχει διαμορφώσει ένα ψυχισμό στέρησης , φτωχής αγάπης και ανασφάλειας για τον κόσμο. Θα πάρει αγάπη, για να δώσει.
Αν θηλάζει όχι πριν τον μήνα. Τότε ίσως να μην τη δεχτεί. Στα μη θηλάζοντα ναι όταν κλαίνε επίμονα, δεν κοιμούνται εύκολα, όχι όταν βαριόμαστε εμείς να ασχοληθούμε μαζί τους. Υποστηρικτικό μέσο, όχι απαραίτητο, δεν βλάπτει έως 2 ετών αλλά και αργότερα όταν δίνεται με μέτρο. Κόβεται με ωραίο τρόπο, ψυχική και πρακτική υποστήριξη.
Ναι αν μπορούμε καλό είναι κάθε μέρα να κάνει. Με σαμπουάν, αφρόλουτρο , ενυδατική κρέμα, αλλαγής πάνας. ‘Οποια ωρα μας βολεύει πάντα με προσοχή! Ηρεμεί το μωρό, χαλαρώνει , φρεσκάρεται και αναζωγονείται. ‘Ετσι κάνει καλύτερο ύπνο χωρίς να ενοχλείται. Αν κλαίει έντονα, σκεφτόμαστε κωλικούς που περνάνε χωρίς φάρμακα, με θηλασμό, αγκαλιά , μασάζ και κυρίως υπομονή!
Η πρώτη φορά που πρέπει να εξετάζεται το νεογέννητο μετά το μαιευτήριο από τον παιδίατρο είναι συνήθως 10-15 ήμερων η το πολύ έως 20 ημερών. Προτιμότερο στο σπίτι για λογούς ευκολίας και για να δείξει και ο ιατρός διάφορες πρακτικές υποδείξεις και συμβουλές στο χωρώ φροντίδας του νεογνού. Επισημαίνονται τυχόν λάθη και εξηγούνται μέθοδοι και τεχνικές για τη φροντίδα του,την καθαριότητα του,τη διατροφή του,τον καθησυχασμένοι του. Εξετάζεται σχολαστικά ,διαπιστώνονται τυχόν παθολογικά στοιχειά και λύνονται απορίες του γονιοί που είναι ακόμη άπειρος και ανήσυχος. Υποστηρίζεται και ενθαρρύνεται ο θηλασμούς και αφιερώνεται χρόνος για την σχετική καθοδήγηση. Αν δίνεται συμπλήρωμα γάλατος δίνονται οι κατάλληλες οδηγίες για το σωστό τάισμα…
Ναι όταν θηλάζει αποκλειστικά η μερικώς πρέπει να λαμβάνει συμπληρωματικά 2 η 3 στο πολύ σταγόνες ημερησίως βιταμίνης D. Τα σκουρόχρωμα θέλουν 3. Αυτό γίνεται για οσο καιρό διαρκεί ο θηλασμός και μέχρι να τρέφεται αρκετά καλά από στέρεες τροφές. Η βιταμίνη αυτή συντίθεται από τον ήλιο και λίγη ώρα έκθεσης μπορεί να αρκεί. Το νεογνό όμως και έως 6 μηνών δεν κάνει να εκτίθεται καθόλου και μετά αρχίζει να βάζει αντηλιακό που εξουδετερώνει τη δράση της. Σίδηρος επίσης χρειάζεται προληπτικά στα πρόωρα, λιπόβαρη νεογνά και στα θηλάζοντα από 4 έως 6-7 μηνών μέχρι να μπει καλά το κρέας και τα δημητριακά στη διατροφή του βρέφους. Ροφήματα χαμομηλιού και άλλα παρόμοια όπως και νερό στο πρώτο εξάμηνο συνήθως δεν χρειάζονται!
Είναι μια στένωση του ρινοδακρυικου πόρου που κάνει τα δάκρυα αντί να παροχετεύονται στη μύτη να βγαίνουν από το μάτι. Οι κίτρινες τσίμπλες οφείλονται σε επιμόλυνση. Δίνουμε αντιβιοτικό κολλύριο για μερικές μέρες και τοπικό μασάζ στον δακρυϊκό ασκό. Το πρόβλημα συνήθως υποχωρεί εως10-11 μηνών. Αν όχι, το βλέπει ο οφθαλμίατρος. Σπάνια ίσως χρειαστεί επέμβαση που γίνεται από τη μύτη.
Στο πρώτο 5μηνο πριν αρχίσουν οι στέρεες τροφές είναι σημαντικό. Προλαμβάνονται οι έντονες αναγωγές και εμετοί ειδικά σε μωρά που έχουν παλινδρόμηση γιαυτό και το κρατάμε αγκαλιά έως 20 λεπτά. Αν δεν υπάρχει παλινδρόμηση και δεν ρευτεί στα 10 λεπτά και αποκοιμηθεί το βάζουμε στο κρεββάτι σε πλάγια θέση. Προληπτικά προσέχουμε τον τρόπο ταΐσματος να μην είναι απότομος και με κλάματα.
Κατηγορηματικά όχι σε οποιαδήποτε ηλικία. Υπάρχει κίνδυνος να καταπλακωθεί και να εγκλωβιστεί και επιπλέον γίνεται μια κακή συνήθεια που διαταράσσει τον ύπνο και των γονιών αλλά και του μωρού. Στο ίδιο δωμάτιο για τον πρώτο χρόνο όμως λέμε ναι αλλιώς στο δικό του δωμάτιο με επιτήρηση αλλά μετά τους πρώτους μήνες ειδικά αν θηλάζει.
Η πρώτη η ομφαλοκήλη είναι διόγκωση που προβάλει με έντερο και επιπλουν προς τα έξω από την περιοχή του ομφαλού. Υποχωρεί συνήθως έως 1 έτους. Η Η υδροκήλη είναι στην περιοχή του οσχέου και επίσης υποχωρεί. Σπάνια χειρουργείται μετά το πρώτο έτος. Η βουβωνοκήλη έχει πάντα την πιθανότητα της περίσφιξης στην περιοχή του βουβωνικού πόρου και με τη διάγνωση προγραμματίζεται επέμβαση. Δεν ανατάσσεται μόνη της παρά μόνο προσωρινά. Με βήχα ,δυσκοιλιότητα και κλάμα προβάλλει περισσότερο όπως και η ομφαλοκήλη.
Nαι πρέπει σε ηλικίες ορόσημα να εξετάζεται και επιπλέον όποτε γίνονται τα εμβόλιά του.5-10ημ,1μ,2μ,4-6-9-12-15-
Κάθε παιδί δεν είναι ίδιο. ‘Εως 3 ετών μπορεί να εξελιχθεί αν του δώσουμε ερεθίσματα (ομιλία, παρέες, τραγούδια, παραμύθια, παιδικός σταθμός). Εξασφαλίζουμε βέβαια πρώτα ότι ακούει καλά, αντιλαμβάνεται, επικοινωνεί και δεν έχει κάποια αυτιστική ή άλλη διαταραχή.
Αν η καμπύλη αναπτύξεως ύψους είναι κάτω από την 3η εκατοστιαία θέση ή το ίδιο και στο ρυθμό ανάπτυξης τότε ίσως χρειαστεί περαιτέρω έλεγχος (6-7 εκ θέλουμε το έτος). Ορμονικός έλεγχος (σωματομεδίνη, θυρεοειδικές και κάποτε καμπύλη αυξητικής), ίσως θέσουν τη διάγνωση. Θεραπεία τότε αφού έχει κάνει έναν πλήρη εργαστηριακό έλεγο ίσως δοθεί ανάλογη καλύτερα από ειδικό.
Αν δεν είναι πρώιμη θηλαρχη που είναι το φαινόμενο αυτό χωρίς εξέλιξη προς την αρχή της εφηβείας δεν εμπνέει ανησυχία. Υποχωρεί συνήθως. Δεν πειράζουμε την περιοχή και δεν δίνουμε θεραπεία. Αν από τις εξετάσεις (προχωρημένη οστική ηλικία , > 2 έτη, οιστρογόνα, προγεστερόνη, υπέρηχο γονάδων κλπ. διαγνωστεί πρώιμη ήβη χορηγείται ορμονοθεραπεία από ειδικό (ένεση κάθε μήνα περίπου).
Πρώτα ρωτάμε τι τρώει, τι τρώει η οικογένεια του, αν υπάρχει κάποιο κληρονομικό νόσημα ή οικογενής παχυσαρκία. Συστήνουμε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο για όλη την οικογένεια με άφθονα φρούτα, λαχανικά, δημητριακά και περιορισμένες πρωτείνες και λίπη, ιδίως κορεσμένα. Περιορίζουμε τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων και ενθαρρύνουμε τρόπους αεροβικής άσκησης. Δεν παραλείπουμε ένα εργαστηριακό έλεγχο (θυρεοειδής, λιπίδια, σάκχαρο κλπ). Δίνουμε έμφαση στην ψυχολογία του παιδιού.
Κανονικά δεν χρειάζεται τίποτε. Είναι φυσιολογικό 1-2 η και παραπάνω μήνες πριν την οδοντοφυΐα που σπάνια αρχίζει πριν τους 6 μήνες ,να γκρινιάζει,να πονάει και να τρέχουν τα σάλια του..Κάποιοι κρίκοι οδοντοφυΐας η αλοιφές-ζελ ειδικές για τα ούλα η ελαφρό μασάζ με κρύο νερό ίσως βοηθήσουν άλλα πρέπει να γίνεται συχνά. Παυσίπονο σε έντονο κλάμα ίσως χρειαστεί.
Είναι 11 μηνών κι ακόμη δεν έχει βγάλει δόντι. Είναι πρόβλημα ;
Όχι καθόλου. Είναι γονιδιακά από έμβρυο προδιαγεγραμμένο. Δεν επηρεάζει την μετέπειτα εξέλιξη της οδοντοφυΐας. Ίσως αργήσουν και να πάθουν τερηδόνα έτσι ,αν βέβαια ακολουθούν μια καλή υγιεινή και συχνή παρακολούθηση από οδοντίατρο. Ίσως τόσο άργησαν και στους γονείς του. Η μάσηση γίνεται ανεξάρτητα από αυτό.
Παιδί είναι 15 μηνών και δεν περπατάει ακόμη. Να ανησυχούμε ;
Όχι. Κατά πάσα πιθανότητα είναι φυσιολογική διακύμανση της έναρξης βάδισης που φτάνει κάποτε και έως 17 μηνών!Βλέπουμε βέβαια μια σταδιακή εξέλιξη έως τότε ,δηλαδή να στέκεται καλά όρθιο,ίσως να κάνει πλάγια βήματα ακουμπώντας σε ένα έπιπλο, ή να περπατάει λίγο αν πιαστεί από το χέρι. Εξετάζεται βέβαια νευρομυελίτιδα και ορθοπεδικά από τον παιδίατρο και αν βρεθεί κάτι ύποπτο παραπέμπεται σε ορθοπεδικό. Αλλιώς κάνουμε υπομονή. Ίσως και άλλος στη οικογένεια άργησε να περπατάει!.
Είναι συνήθεια πολλών παιδιών. Δεν έχει ωριμάσει η βάδιση. Συνήθως υποχωρεί έως 3ετων ίσως και λίγο αργότερα. Το κάνουν συνήθως όταν είναι ξυπόλυτα και όχι πάντα. Δεν είναι συνήθως παθολογικό δεν πρέπει να μαλώνουμε το παιδί και υπομένοντας θα σταματήσει. Αλλιώς απευθυνόμαστε σε ορθοπεδικό.
Συνήθως ξεκινάμε από την ηλικία των 18-20μηνων αλλά ανάλογα με το παιδί και καλύτερα τους ζεστούς μήνες. Τα πρώτα σημάδια ωρίμανσης είναι να ενοχλείται ίσως από την πάνα,να την τραβάει, να κοιτάει τα κακά του και να δείχνει ή να λέει ότι τα έκανε,να μένει στεγνό για κάποιες ώρες της μέρας. Στην αρχή του προτείνουμε να κάτσει στο γιογιό ακόμα και με τα ρούχα. Αν είναι ακόμα στεγνό και έχει φάει η πιει κάτι, είναι μια ευκαιρία. Αν δεν θέλει δεν το πιέζουμε. Μπορούμε να του βάλουμε μια πάνα βρακάκι σαν μεταβατικό στάδιο πριν το βρακάκι. Αν δεχτεί να κάτσει στο γιογιό γυμνό και πετύχει κένωση η ούρηση του δίνουμε κάθε φορά μια επιβράβευση πχ. ένα αυτοκόλλητο. Κι ετσι σιγά συνεχίζουμε, ολοένα βγάζουμε την πάνα και επιδοκιμάζουμε χωρίς άγχος.
Προφανώς μιλάμε για μικρο νήπιο που δεν καταλαβαίνει εύκολα από μη και μαλώματα. Του λέμε όμορφα στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο τι πρέπει να κάνουμε και με ζωντανό παράδειγμα του δείχνουμε πρώτοι εμείς και μετά το αφήνουμε να ακολουθήσει το παράδειγμα μας. Στην αρχή χρησιμοποιούμε την επιβράβευση άλλα όχι κάθε φορά όταν μας ακούσει και τακτοποιήσει τα πράγματα του. Δεν το κατηγορούμε η το χαρακτηρίζουμε κακό παιδί. Του εξηγούμε ήρεμα,σοβαρά και σταθερά αυτό που πρέπει να κάνει .Η συνέπεια και η σταθερότητα και η σιγουριά σε αυτά που λέμε είναι βασικό για το σεβασμό και τη συνειδητή πειθαρχία που χτίζεται σιγά σιγά.
Καλό είναι κάποια στιγμή από 2 έως 5 ετών κι οπωσδήποτε έως 9 ετών και κατά προτίμηση πιο νωρίς σε παιδιά με κληρονομικά θέματα όπως π.χ. χοληστερίνη ή αναιμία η κάποια συμπτώματα όπως κόπωση, συχνές λοιμώξεις, δύσπνοια, αλλεργία κλπ.
Πότε οι γονείς πρέπει να πάνε το παιδί επειγόντως στο νοσοκομείο, ακόμα κι αν τηλεφωνήσουν στον ιατρό τους για ενδεχόμενη εξέταση του ;
‘Οταν είναι αργά την νύχτα, ο ιατρός είναι μακριά και το παιδί δείχνει πολύ άρρωστο π.χ. ψήνεται στον πυρετό και πάνω από 40, δεν υποχωρεί εύκολα έστω και λίγο, νιώθει πολύ πεσμένο ή ευερέθιστο, έχει την πιθανότητα μιας σοβαρής γρίπης ή πνευμονίας (αν ειδικά έχει και δύσπνοια ή πλευροδύνια) ή ακόμα σπανιότερα ευτυχώς μιας μηνιγγίτιδας ή σηψαιμίας (ίσως αιμοραγικό εξάνθημα, δυσκαμψία αυχένος ή έντονη υπνηλία ή εμετό. Σε οξύ εντοπισμένο άλγος στην κοιλιακή χώρα (πιθανή σκωληκοειδίτις), άλγος στην γεννετική χώρα (συστροφή όρχος ή κύστη ωοθήκης), πολλαπλοί εμετοί / διάροιες για τον φόβο της αφυδάτωσης (ειδικά σε βρέφη και μικρά νήπια), κακώσεις κεφαλής ή άλλων οργάνων ή πιθανά κατάγματα, αναφυλαξία. Είναι ενδεικτικές περιπτώσεις που θέλουν άμεσα νοσοκομείο.
‘Οταν ένα παιδί επιστρέψει στο σπίτι με μια τιμή χολερυθρίνης κάτω από 12, θηλάζει ή τρώει καλά, οι κενώσεις του είναι καλές δεν ανησυχούμε. Αν όμως είναι πάνω από 12 και ειδικά πάνω από 14 δεν τον αφήνουμε και συνήθως συνιστούμε να κάνει φωτοθεραπεία (λάμπα). Υπάρχει πάντως συχνά η περίπτωση θηλάζοντα να έχουν ίκτερο έως και 2 μήνες με φυσιολογικές εξετάσεις και όλα να πάνε καλά αν και ο κανονας είναι να υποχωρεί σε 15-30 μέρες το πολύ.
H αναιμία είναι η πτώση της αιμοσφαιρίνης του αίματος.κάτω από τα φυσιολογικά για την ηλικία του παιδιού επίπεδα. Αυτό από το ιστορικό μπορεί να θέτει την υποψία μια πέρα του συνήθους κόπωση κατά την άσκηση του παιδιού. Η δύσπνοια / ταχύπνοια, η ανορεξία και αποστροφή ορισμένων φαγητών, κλινικά ίσως φανεί μια ωχρότητα του προσώπου και ιδίως του επιπεφύκοτος. Αν υπάρχει έλλειψη σιδήρου, που φαίνεται από την χαμηλή φεριττίνη (εντονότερο σε ηλικία 4-6 μηνών ή εφηβεία) δίνουμε σίδηρο τουλάχιστον 3 μήνες. Αν είναι κληρονομική δεν κάνουμε τίποτα. Αν οφείλεται σε άλλα αίτια (μειωμένο φυλλικό ή Β12) δίνουμε τα ανάλογα. Εξετάζουμε και άλλες σοβαρές μορφές όπως απλασία μυελού (π.χ λευχαιμία), αιμορραγίες, αιμολυτικές νόσοι (π.χ έλλειψη ενζύμου).
Για όσο μπορούμε και βρίσκουμε και αντέχει η τσέπη μας λέμε ναι. Ακόμα και στο γάλα. Αρκεί να έχει πιστοποίηση αναγραφόμενη με κωδικούς και ονόματα. Ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης είναι σημαντικό.
‘Εχει νόημα να πιέζουμε το παιδί να φάει το γεύμα του αν ειδικά είναι αδύνατο ;
Το αντίθετο ακριβώς. Το αφήνουμε να φάει όσο θέλει , δεν του δίνουμε υποκατάστατα, εναλλακτικά γεύματα και περιμένουμε το επόμενο. Παιδί που δεν πεινάει δεν είναι άρρωστο, δεν έχει αναιμία ή ψυχολογική διαταραχή. Θα φάει όταν πάψουμε να ασχολούμαστε με το ζήτημα και καλύτερα με παρέα παιδιών ή της οικογένειας !
Ανάλογα την ηλικία. Στην αρχή το καλύτερο είναι το μητρικό για όσο πιο πολύ γίνεται. Αν δεν επαρκεί δίνουμε γάλα σκονη α εξαμήνου β εξαμήνου κλπ. Μπορεί να συνεχίσουμε τη σκόνη όσο θέλουμε ακόμη έως 5 ετών και περισσότερο. Εναλλακτικά έως 5 ετών εβαπορέ, μακράς παστερίωσης ή φρέσκο εμπλουτισμένο, σύμφωνα με το πιο πίνει το παιδί. Μικροδιαφορές υπάρχουν που καλύπτονται από τις υπόλοιπες τροφές.
‘Ενα βρέφος 8 μηνών ενώ χόρταινε και κοιμόταν τη νύχτα αρκετά, ξαφνικά άρχισε να ξυπνάει και να πίνει ανά 2-3 ωρες γάλα. Τι φταίει ; Τι κάνουμε ;
‘Ισως να μη χορταίνει οπότε θα του δώσουμε λίγο περισσότερο φαγητό αργά το απόγευμα . Ενδέχεται να το ενοχλεί και η οδοντοφυία οπότε και λίγο πιπίλα αν θέλει ή λίγο νερό ή χαμομήλι βοηθάει εκτός κι αν θηλάζει, οπότε το προτιμάμε. Σταδιακά μειώνουμε τη χορήγηση του γάλατος έως ότου διακοπεί. ‘Ισως φανεί λίγο δύσκολο στην αρχή αλλά μετά συνηθίζεται! ‘Οταν γκρινιάζει λίγο, δεν πάμε αμεσως κοντά του. Περιμένουμε και μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο…!
Αυτό που ζητάει,αυτό πρεπει να κάνουμε.Να θηλάζει συνεχώς. Αν το βάρος που παίρνει είναι ικανοποιητικό,αν κοιμάται έστω για μικρά διαστήματα μετά το θηλασμό, έχει πολλές βρεγμένες πάνες τότε χορταίνει.Απλώς το μητρικό γάλα χωνεύεται γρήγορα έχει όμως κάθε φορά τη σωστή ποσοότητα και ποιότητα ανάλογα με τις ανάγκες του μωρού κι όσο θηλάζει τόσο και παράγεται κεντρογενώς γάλα μέσω της προλακτίνης απο την υπόφυση. 10-12 γεύματα ή και περισσότερα μπορεί να απαιτεί κάθε μέρα ο θηλασμός.Πότε μαζεμένα και πότε αραιότερα.Σιγά σιγά αυτό αλλάζει. Ας μην ανησυχούμε. Πρέπει βέβαια να πιάνει καλά τη θηλαιά αλλά και να καταπίνει καλά κι όχι να πιπιλάει γιατι μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό. Δεν πρέπει να πρήζεται πολύ το στήθος για να μη γίνειμαστίτιδα και το μωρό να τρώει πριν κλάψει πολύ οπότε θέλει και όσο θέλει χωρίς ρολόι και περιορισμούς. Βασικό βέβαια να ρεύεται και καλά και να αλλάζεται η πάνα του.
Στο νεογέννητο όταν θηλάζει δίνουμε υδατοδιαλύτη βιταμίνη D σε σταγόνες. Στα άλλα βρέφη και παιδιά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις που δεν τρέφονται καλά η αρρωσταίνουν συχνά. Δίνεται επίσης και σίδηρος όταν χρειάζεται κατόπιν εξετάσεων ιδίως βρέφη που θηλάζουν αποκλειστικά μετά τον 4ο μήνα. Πάντα βέβαια τονίζουμε ότι το σημαντικότερο είναι η σωστή διατροφή και οι βιταμίνες επιλεγμένα για κάποιο διάστημα ως συμπλήρωμα και βοήθεια κι οχι υποκατάστατο διατροφής
Σίγουρα δεν του κάνω το χατήρι να του δίνω μόνο τα άλλα που του αρέσουν. Θα του δώσω διάφορες επιλογές,όταν πεινάει,με ωραίο τρόπο παρουσίασης,βλέποντας άλλους για παράδειγμα,δοκιμάζοντας πολλές φορές ,όχι κάθε μέρα μέχρι να πούμε αποκλείεται να φάει και πάντα χωρίς πίεση και χωρίς να το καλύπτουμε με άλλες τροφές. Πάμε κατευθείαν στο επόμενο γεύμα. Μπορούμε να κανονίζαμε και πρωτότυπους φανερούς και κρυφούς συνδυασμούς με λαχανικά. Πχ.κολοκυθοκροκετες,σάντουιτς λαχανικόν,κρασοπότια,
Συνήθως όχι πριν τους 4 μίνες κι οχι μετά τους 6μηνες .Όταν θηλάζουν μπορεί να έχουμε μέχρι 6 μηνών μόνο αποκλειστικό θηλασμό αν γίνεται καιν χορταίνει το μωρό. Αν και ΠΟΥ και η ΑΑΠ συνιστά το παραπάνω η καθημερινή πρακτική και απόψεις αλλεργιολογων και γαστρεντερολόγων λένε ότι καλύτερα να μην αφήνουμε την εισαγωγή των στέρεων τροφών τόσο πολύ αλλά γύρω στον 5ο με 6ο μήνα. Αν είναι και έτοιμο και δεκτικό το μωρό ξεκινάμε πρώτα από το ρυζάλευρο το απόγευμα μετά τα φρούτα διαδοχικά ένα ένα στο 2ο πρωινό γεύμα και τον πουρέ λαχανικών το μεσημέρι με λάδι λεμόνι. Σταδιακά προστιθονται να φρούτα λαχανικά εποχής πάντα,κοτόπουλο,κρέας διάφορων ειδών,δημητριακά,βρώμη,
Eίναι καλό για περιπτώσεις δυσανεξίας η ήπιας αλλεργίας στο γάλα αγελάδας γιατί είναι κιαυτό θρεπτικό εξίσου ενώ οι πρωτείνες και τα λίπη του είναι πιο εύπεπτα.έχει μόνο χαμηλό φυλλικό οξύ και μπορεί να προδιαθέσει για αναιμία στα βρέφη που δεν τρέφονται ακόμα καλά.Το αποφεύγουμε κάτω του 1έτους.Μετά όπως είπαμε έχει κάποτε πλεονεκτήματα.
Το υδρολυμένο μερικώς η πλήρως γάλα αγελάδας (υποαλλεργικό) είναι συνήθως η καλύτερη επιλογή.Σε κάποιες περιπτώσεις ιδίως σε δυσανεξία η ήπια αλλεργία (όχι πχ.πρωκτοκολίτιδα),το κατσικίσιο ίσως βοηθήσει εναλλακτικά.Τα παράγωγα στην δυσανεξία μπορεί να είναι καλά ανεκτά λόγω άλλης ζύμωσης ενώ σε πραγματική αλλεργία αποφεύγονται συνήθως και αυτά.Από 9-12 μηνών η αλλεργία μπορεί να φύγει αλλά σπανιότερα φτάνει εως 3ετών!Με δοκιμασία πρόκλησης διαπιστώνεται..
Στον 8ο μήνα ξεκινάμε συνήθως τον κρόκο αν και δεν απαγορεύεται και νωρίτερα.Σε μια εβδομάδα σταδιακά το δίνουμε όλο.Βράζεται 6-8 λεπτά περίπου για να είναι σφιχτό για αποφυγή σαλμονέλλας και αργότερα το ασπράδι σταδιάκα και αυτό γιατί κάνει συχνότερα αλλεργίες.Εως το 1έτος μπορούμε να το δίνουμε κάθε μέρα πριν τη φρουτόκρεμα και μετά 2-3 κρόκους τη βδομάδα.Σε αλλεργία αναβάλλουμε τη χορήγηση από εβδομάδα εως και μήνες αναλόγως γιατί κάποτε εως 3 ετών περνάει.Είμαστε όμως προσεκτικοί.Το σοβαρότερο είναι η αναφυλαξία.Το ψημένο μέσα πχ.σε κέικ ίσως και να μην ενοχλεί!Το τηγανητό αυγό η ομελέτα δεν πρέπει να το δίνουμε συχνά.Αν ένα παιδί δεν θέλει το αυγό το βάζουμε κρυμμένο σε τροφές.
Στον 8ο μήνα σταδιακά το βάζουμε 1-2φορές την εβδομάδα ξεκινώντας μόνο του βρασμένο η ψημένο σε μικρή ποσότητα και μετά το δίνουμε σε χορτόσουπα.Ολα τα ψάρια είναι καλά αρκεί να είναι φρέσκα αληθινά.Αλλιώς και τα σωστά κατεψυγμένα είναι καλά.Κάθε είδος έχει την αξία του σε βιταμίνες.Χρειάζεται ποικιλία αλλά αρχίζουμε συνήθως από μπακαλιάρο,γλώσσα η πέστροφα.Σε αλλεργία επειδή είναι μόνιμη δεν τα δίνουμε σε καμιά ηλικία.
Ψωμί δίνουμε 7-9 μηνών με προσοχή μην πνιγεί από γρήγορη κατάποση,βρώμη από 6-7 μηνών από τις πρώτες κρέμες και όσπρια επίσης από 8-9 μηνών ανάλογω από τη δυνατότητα κατάποσης.Μέχρι το έτος δεν δίνουμε μέλι [αλλαντίαση],αλάτι,φρέσκο γάλα η γιαούρτι χωρίς ειδική επεξεργασία,ενώ ξηρούς καρπούς,καραμέλες,ζάχαρη,
Προσέχουμε πάντα όταν το βρέφος καταπίνει τον πρώτο καιρό κάπως σκληρότερες τροφές από τελείως αλεσμένες.Από 8-10 μηνών μπορούμε σιγά σιγά να δίνουμε ψωμί κόρα να μασήσει,μπισκότα,μπανάνα η πατάτα βραστή πατημένη ελαφρώς με το πηρούνι η χοντροαλεσμένη τροφή.Αν παρατηρήσουμε όμως ότι πάει να καταπιεί αμάσητο επικίνδυνο κομμάτι το βγάζουμε γρήγορα από το στόμα του με τα δάκτυλά μας,με προσοχή όμως να μην το σπρώξουμε πιο μέσα.Αν ατυχώς κατεβεί στην κατάποση και εισροφηθεί μικρό κομμάτι τροφής περιμένουμε μήπως βήξει και το βγάλει αλλιώς του προκαλούμε βήχα πιέζοντας το λαιμό του η αλλιώς το χτυπάμε με την παλάμη ανάμεσα στις ωμοπλάτες έχοντας το κεφάλι χαμηλότερα από το επίπεδο του σώματος.Εναλλακτικά αν ξέρουμε κάνουμε το χειρισμό Ηemlich με πιέσεις στην ξιφοειδή απόφυση του στέρνου με τα 2 δάκτυλά μας.Και οι 2 χειρισμοί γίνονται τουλάχιστον 5φορές.Αν δεν αποδώσουν μετά καταφεύγουμε σε ΚΑΡΠΑ[μαλάξεις-τεχνητές αναπνοές 5/1] και παράλληλα βέβαια έχουμε καλέσει ΕΚΑΒ για μεταφορά ταχεία στο Νοσοκομείο.Γιαυτό πρέπει να εκπαιδεύονται και οι γιατροί βέβαια σε αυτά αλλά και οι γονείς και όλοι βέβαια!
Το βασικό είναι να πίνει γάλα το βρέφος και παιδί σε ποσότητα ικανοποιητική σύμφωνα με την ηλικία του και το βάρος του.Το γάλα είναι η βασική και εύκολη πηγή ασβεστίου,βιταμίνης D και πρωτεινών από τη γέννηση.Προτιμούμε πάντα το μητρικό θηλασμό αλλά σε περιπτώσεις που δεν επαρκεί η σίτιση με τροποποιημένο γάλα σκόνη αγελαδινό Νο 1 με μπιμπερό είναι αναπόφευκτη και επιβεβλημένη αρχικά τουλάχιστον [0-6μηνών].Αργότερα στον 7ο με 8ο μήνα μπορεί να επιχειρήσουμε σίτιση με ειδικό μεταβατικό ποτηράκι με επιστόμιο και χερούλια.Συχνά όμως η θηλαστική επιθυμία δεν αφήνει τα βρέφη να εγκαταλείψουν εύκολα το μπιμπερό.Πρέπει χωρίς πίεση να ξαναδοκιμάσουμε πολλές φορές αφήνοντας λίγες μέρες κάθε φορά.Το μπιμπερό έχει ενοχοποιηθεί όντως [το πλαστικό] για βλαβερές ουσίες που εκλύονται και ακόμη και ύποπτες για διάφορες νόσους ειδικά αν δεν αντικαθίστανται συχνά αυτά και οι θηλές τους [κυρίως οι σιλικονούχες].Έτσι ενοχοποιήθηκαν και τα πλαστικά μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού.Γιαυτό προτιμούμε γενικά τα γυάλινα μπουκάλια.Επίσης δεν δίνουμε μπιμπερό σε ξαπλωμένο η μισοκοιμισμένο βρέφος η παιδί:κίνδυνος εισρόφησης,ΓΟΠ,παχυσαρκίας και τερηδόνας!
Πρωτότυπη διάσταση αυτή που τέθηκε από έναν γονέα.Ομολογουμένως δεν το είχα σκεφτεί.Είναι αλήθεια γιατί το μωρό που θηλάζει πίνει πιο αργά το γάλα μηρυκάζοντας,απομυζώντας το μαστό της μαμάς του και η διαδικάσία σίγουρα απαιτεί περισσότερη προσπάθεια από ότι με το μπιμπερό.Γι αυτό οι μύες μασήσεως και καταπόσεως εξασκούνται καλύτερα και ωριμάζουν γρηγορότερα.Και φυσικά δεν συζητάμε και τα άλλα οφέλη του θηλασμού.Είναι γνωστά,μοναδικά και αδιαμφισβήτητα[εύπεπτο,
Ναι.Αλάτι,ζάχαρη,φρέσκο γάλα,μέλι μόνο μετά από 1έτους. Το μέλι λόγω κινδύνου αλλαντίασης στα βρέφη ,η ζάχαρη λόγω παχυσαρκίας,εθισμού και τερηδόνας και τα άλλα λόγω επιβάρυνσης του νεφρικού φορτίου.Ξηροί καρποί και θαλασσινά μετά τα 2 έτη λόγω αλλεργιών,ενώ καραμέλες και τσίχλες μετά τα 3 έτη λόγω φόβου εισρόφησης αλλά και τερηδόνας!
Ναι αρκεί να είναι πολύ καλά πλυμένα γιατί ζουν στα χώματα ειδικά μετά από βροχή.Έχουν πολλές βιταμίνες,πρωτείνες,μέταλλα και ιχνοστοιχεία και είναι πολύ θρεπτικά,Είναι συστατικά πολλών κρεμών για το πρόσωπο!Δεν υπάρχει ηλικία από όπου να επιτρέπονται.Οι κανόνες υγιεινής και οι προδιαγραφές προέλευσης,συντήρησης και επεξεργασίας έχουν σημασία..
Ελατίσιο πρώτο,μετά θυμαρίσιο και πευκών[κωνοφόρων δέντρων].Το ανθέων είναι το τελευταίο στη λίστα γιατί περιέχει και υπολείματα γύρης αν και αυτό δεν ξέρουμε αν είναι απαραίτητα κακό.
Συνήθως είναι συγγενής.Οφείλεται στην έλλειψη λακτάσης που έτσι δεν γίνεται καλή πέψη της λακτόζης.Γάλα και κάποια γαλάκτοκομικά δημιουργούν δυσπεψίες [φούσκωμα,έμετοι,δυσφορία κλπ] και έτσι αποφεύγονται μονίμως.Γάλα κατσικίσιο ,με μειωμένη η καθόλου λακτόζη,κατάλληλα γιαούρτια με θερμική επεξεργασία που έχουν υποστεί άλλη ζύμωση μπορεί να είναι καλά ανεκτά και ικανοποιητική εναλλακτική λύση για μικρούς και μεγάλους.Μόνο η επίκτητη δυσανεξία μετά από λοιμώξεις είναι παροδική.Κάποιοι δίνουν στάγόνες λακάσης στο ήδη υπάρχων γάλα η δισκία σε όλες τις δυσανεξίες.
Όντως η καζείνη ,αν και βασικό συστατικό των πρωτεινών του γάλατος, αν είναι σε μεγάλα ποσά δημιουργεί δυσπεπτικά ενοχλήματα και δυσανεξία [φούσκωμα,έμετοι,διάρροια κλπ.]Γιαυτό το μητρικό γάλα που είναι τι ιδανικότερο,το κατσικίσιο και ορισμένα αγελαδινά [υδρολυμένα-υποαλλεργικά],
Είναι μάλλον αναγωγές λόγω φυσιολογικής ΓΟΠ. Σε ένα βαθμό δεν εμπνέει ανησυχία. Βγάζει το περίσσευμα γιατί στην ηλικία αυτή συχνά δεν έχει αίσθημα κορεσμού και δεν κλείνει καλά ο άνω οισοφαγικός σφιγκτήρας. Συνιστούμε μικρά και συχνά γεύματα είτε θηλάζει είτε όχι, διακοπή στο μέσο να ρευτεί και στο τέλος πάλι κράτημα στην αγκαλιά όρθιο να ξαναρευτεί. Αποφεύγουμε να το ταίζουμε απότομα, με κλάματα και κουνήματα. Ελέγχουμε τυχόν αλλεργίες, λοιμώξεις, φλεγμονές κ.α που ίσως αποτελούν αίτια.
Πρέπει να κάνει 3 κενώσεις καλές μαλακές τουλάχιστον, την εβδομάδα , χωρίς δυσκολία και πόνο. Συχνά συμβαίνει κατά τη μετάβαση αυτή από το γάλα στα στέρεα, λόγω ανωριμότητας του πεπτικού. Σιγά σιγά αυτά προσαρμάζεται στα νέα κρεμώδη γεύματα και με το χρόνο και τη βοήθεια των φυτικών ινών και καλής διατροφής και ενυδάτωσης οι κενώσεις βελτιώνονται. Φάρμακα σπανίως δίνονται (λακτουλόζη, υπόθετο γλυκερίνης κλπ.) όταν τα άλλα δεν επαρκούν και ίσως δοθούν και προβιοτικά και πρεβιοτικά. Η θεραπεία ίσως διαρκέσει μήνες. Διακοπή καλύτερα να γίνεται προοδευτικά.
‘Οταν είναι ήπια (< 3 κενώσεις την ημέρα και μικρή ποσότητα), μόνο με ελαφρά διατροφή (χωρίς λίπη, φυτικές ίvες,γαλακτοκομικά) για 6-12 ώρες. Φάρμακα μόνο σε έντονες καταστάσεις (για μείωση απώλειας υγρών, ηλεκτρολυτικά διαλύματα, προβιοτικά). Το πρόβλημα συνήθως αυτιοπεριορίζεται και η διατροφή σύντομα επανέρχεται στο κανονικό
ανεξαρτήτου αιτίας.
Συνήθως οξύς πόνος οφείλεται στο έντερο η στο στομάχι και αντιμετωπίζεται συντηρητικά. Πιο σπάνια μπορεί να είναι κωλικός νεφρού που θέλει εξέταση ούρων και υπέρηχο η σκωληκοειδίτιδα που αν πονάει συνεχώς ,συνήθως δεξιά αφού επιβεβαιωθεί κλινικά ,με γεν. αιματος και υπέρηχο χειρουργειται. Αλλα πιο σπάνια αίτια αλλά επείγοντα είναι η συστροφή όρχεως που έχει σκληρή διόγκωση όρχεως και η συστροφή κύστεως ωοθήκης. Αμφότερες χειρουργούνται επειγόντως αν δεν αναταχθουν άμεσα!Σε αποτροπιάζονταν διάχυτα κοιλιακά άλγη σκεφτόμαστε ,δυσκοιλιότητα,ψυχοσωματικό άλγος,οξυουριαση η σπανιότερα σοβαρότερα αιτα όπως αλλεργική πορφυρα, δυσανεξία στη λακτόζη,εντεροπαθεια τύπου Crohn κλπ.Στον οξύ πόνο μην ξεχνάμε τη λοίμωξη ιδίως όταν έχουμε πυρετο. Κάποτε οστρακιά η πνευμονίες μπορεί να εκδηλώνονται έτσι!Ιψωστορικό,κλινική εξέταση από τον γιατρό θέτει τη διαγνωση. Γεν.αιμ,βιοχημικά, Γεν.ουρων, υπέρηχο ,καλλιέργειες ούρων και κοπράνων είναι οι βασικές εξετάσεις. Πιο ειδικές ίσως χρειαστούν στο νοσοκομείο.
Αν έχει κνησμό (φαγούρα), ίσως είναι αλλεργική αντίδραση (κνίδωση), που οφείλεται σε ίωση αλλά και σε άλλους παράγοντες (τροφές, φάρμακα, θερμοκρασία, ρούχα κλπ). ‘Αν δεν έχει φαγούρα πιθανόν είναι ιογενές εξάνθημα πχ παρβοίου,ερπητοίου,αδενοίου ή εντεροίου όπως Coxsackie, σπανιότερα στρεπτόκκου η γνωστή οστρακιά. Ιλαρα, ανεμοβλογιά είναι σπανιότατες λόγω των εμβολίων. Ελέγχουμε αν υπάρχει στο περιβάλλον αντίστοιχο εξάνθημα. Προσοχή στο μηνιγγιτιδόκκο, μέσο εξάνθημα που δεν εξαφανίζεται με πίεση (αιμορραγικό).
Η νινιδα όπως λέγεται, είναι συχνή στα νεογέννητα. Ίσως υποτροπιάζει σε κάποια παιδιά. Πιθανόν έχει κάποιο αλλεργικό-ατοπικο υπόστρωμα. Βάζουμε ειδικό βρεφικό λάδι ή βαζελίνη ή κερατολυτικη αλοιφή. Μέτα από 1/2 με 1 ώρα λούζουμε με κατάλληλο σαμπουάν. Σε έντονες ή επίμονες περιπτώσεις επαλείφουμε κρεμά σαλικιλικου οξέως 1% σε συνδυασμό ίσως με κορτιζονουχα κρέμα η συνδυασμό των παραπάνω!Πρώτα να το δει όμως ο παιδίατρος για να κρίνει.
Σε αρκετές περιπτώσεις έχουν αποτέλεσμα ειδικά στην αρχή. Σε ανθεκτικές περιπτώσεις όμως χρειάζεται πιο ισχυρά προϊόντα όπως σπρέι ,λοσιόν και ειδικά σαμπουάν. Χρειάζεται και ειδικό χτενακι και προφύλαξη των υπολοίπων που έρχονται σε επαφή. Πρέπει να σκοτωθούν οι ζωντανές ψείρες αλλά και οι κόνιδες που ξαναγίνονται ψείρες! Πλένονται με καυτό νερό και ψεκάζονται ρούχα,χτένες,μαξιλάρια,